"حال همه ی ما خوب است..اما تو باور نکن"

از وقتی رفتی هیچ چیز تغییر نکرده تازه بهتر هم شده همه چیز آرامش دارد فقط.. این جا هر روز زلزله می آید و فقط خانه ی من خراب می شود و زمین تمام خاک هایش را روی سر من می ریزد از وقتی رفتی حال همه چیز خوب است حال من هم خوب است اما تو باور نکن . . .   * عنوان خسرو شکیبایی * دارم خودم را به نفهمی می زنم تا واژه ی "رفتن" برایم بی معنا باشد لیکن گویا دهخدا و معین و عمید با هم در ذهنم رژه می روند و نمی گذارند نادان بمانم! * این "آرامش" وارونه!