"دنیا گر هزارباره بود/بار دگر تو...بار دگر تو"

چمدان را بسته بودی و نمی دانستی چند کوچه پایین تر سر کوی حافظ چه ترس عجیبی منتظر من است تو آمده بودی که بروی اصلا بوی رفتن می دادی چمدان را بسته بودی و گربه های دم خانه نیز سوگ گرفته بودند خداحافظ را گفته بودی و نمی دانستی چه غمی در این دست هاییست که پشت سرت آب می ریزند . . . | اول مرداد ماه یک هزار و سی صد و نود و چاهار | * عنوان فروغ فرخزاد